اِغناء : بی نیاز کردن اِقناع : قانع کردن اَقرب : نزدیک تر اَغرب : دورتر عَقرب : کَژْدُم اِلغا : لغو کردن ، باطل کردن اِلقا : تلقین کردن ، آموختن اَلَم : درد عَلَم : نشان ، دَرَفش اَلیم : دردناک عَلیم : دانا اِلهه [= اِلاهه] : «ربّه النوع» (مؤنّث «اِلاه») آلِهَه : «خدایان» (جمع اِلاه) اَمارت : نشانه اِمارت : امیری ، فرمانروایی عِمارت : ساختمان امانت گذار : قراردهنده امانت نزد کسی امانت گزار : ادا کننده امانت اَمل : آرزو عَمل : کار اِناء : ظرف عَنا : رنج ، زحمت اِنتساب : نسبت داشتن اِنتصاب : گماشتن اِنتفاء : نیست شدن ، از میان رفتن اِنتفاع : نفع بردن اِنطفاء : خاموش شدن اَنعام : چهارپایان اِنعام : بخشش |
|
اَوان : آغاز عَوان : میانه سال پاسبان اُولی : نُخست ، نخستین اَولی : سزاوارتر ایلام : استان وشهری در غرب ایران عیلام : در قدیم ، نام کشوری بوده است ، شامل خوزستان ، لرستان ، وکوه های بختیاری کنونی. ایمِن : در اَمان ، آسوده خاطر اَیمَن : جانب راست ، مبارک. «وادی ایمن» بیابانی است که در آن جا ، ندای حق به موسی (علیه السلام) رسید. بَأس : سختی ، شدّت ، خطر بَعث : برانگیختن بِالطَّبْع : از روی طبع بالتَّبَعْ : در نتیجه بالُن : وسیله پرواز بالِن : حیوانی دریایی بِحار : دریاها بَهار : فصل نخست سال بَحر : دریا بَهرِ : برای بخشودن : عفو کردن بخشیدن : عطا کردن بَدَوی : بیابانی ، صحرانشین بَدْوی : آغازی ، ابتدایی بَرائَت : بیگناهی ، پاکدامنی بَراعَت : کمال فضل وادب |