٥٩. باید دقّت ورزید که کلمات بدون تشدید به همان شکل خوانده ونوشته شوند :
بنویسیم |
ننویسیم |
قضات |
قضّات |
ماده (= مؤنّث) |
مادّه |
دوم |
دوّم |
سوم |
سوّم |
صلاحیت |
صلاحیت |
فوق العاده |
فوق العادّه |
عادی |
عادّی |
عُمان |
عُمّان |
لثه |
لثّه |
٦٠. حرف «ه» در کلمات عربی متداول در فارسی ، اگر تاء خوانده شود به صورت «ت» نوشته می شود :
بنویسیم |
ننویسیم |
مساعدت |
مساعده |
زکات |
زکاه |
لغت |
لغه |
مباهات |
مباهاه |
البتّه اگر به صورت تاء خوانده نشود ، به شکلِ «های غیر ملفوظ» نوشته می شود : فاطمه ـ مکاتبه.
تنوین
٦١. تنوین ویژه کلمات عربی است ولذا کلمات غیر عربی هرگز تنوین نمی پذیرند :
بنویسیم |
ننویسیم |
تلگرافی |
تلگرافاً |
جانی |
جاناً |
گاهی |
گاهاً |
سوم این که |
سوماً |
ناچاری ـ به ناچار |
ناچاراً |
٦٢. کلماتی که به همزه ختم می شوند ، وقتی تنوین نصب بگیرند ، به این شکل نوشته می شوند :
ابتدائاً ـ جزئاً ـ استثنائاً.
٦٣. کلمات «اکثر» و «اقل» برابر قاعده زبان عرب تنوین نمی گیرند. لذا «اکثراً» و «اقلاًّ» غلط هستند